Gustavo Roldan snuje ją po mistrzowsku. Jest oszczędny w słowach, a mimo to buduje klimat, który się naprawdę czuje i który mnie wciągnął bez reszty. Nie bez znaczenia są tutaj fantastyczne, wyraziste ilustracje uzupełniające tekst. Pan G., choć narysowany prostą kreską, nie da się pomylić z żadnym innym panem na świecie. Za to chyba każdy chciałby być trochę taki, jak on.

Pan G. marzy o tym, by zmienić świat. Co ja mówię. Marzę to ja – Pan G. działa. Niestrudzony, niezrażony docinkami ze strony gapiów, bez chwili zwątpienia w powodzenie swego pomysłu. Niemożliwe? „To się jeszcze okaże! – odpowiedział Pan G. I wrócił do pracy.”

Tej krótkiej opowieści zdecydowanie warto podarować więcej czasu. Całe mnóstwo. Najlepiej życie! Bo właśnie do mądrego (i szalonego) życia ona inspiruje.